“Θα ήθελα τα κορίτσια να βασιλεύουν και να ζουν
μέσα σε τραγούδια,ποιήματα,
βιβλία, παραμύθια,ταινίες,θεατρικά έργα…
Αλλά πάνω από όλα θα ήθελα τα κορίτσια να ζουν στην ζωή.
Να της δίνουν πνοή
και να την κάνουν ακόμα πιο μυθική και κινηματογραφική.
Αυτό το ανεκπλήρωτο άρλεκιν ξεκίνησε ως ιδέα πέρσι το καλοκαίρι όταν ξεκίνησαν κάποια κορίτσια να χάνονται από ανδρική ανικανότητα κατανόησης του θαύματος τους.
Όχι δεν μας ανήκουν.
Ό,τι ισχύει για την θάλασσα, την γη και τον ουρανό ισχύει για εκείνες.
Αυτό το ανεκπλήρωτο άρλεκιν είναι για τα κορίτσια του Αυγούστου…
Δηλαδή για όλα τα κορίτσια”!